တုိက္တန္းနစ္

ဒီသေဘာၤႀကီးေပၚမွာပဲ
ေတြ႔ခဲ့ၾက
ခ်စ္ခဲ့ၾက၊

ဒီသေဘာၤႀကီးေပၚမွာပဲ
ေျပးခဲ့ၾက ပုန္းခဲ့ၾက
မ်က္လုံးေတြကုိ ေရွာင္ကြင္းခဲ့ၾက၊

ဒီသေဘာၤႀကီးေပၚမွာပဲ
ကခဲ့ၾက
မ်က္ရည္က်ခဲ့ၾက
မ်က္လုံးေတြစုံမွိတ္ၿပီး
ေလမွာစိတ္ကုိဆန္႔တန္း
ေတာင္ပံယွက္ပ်ံသန္းခဲ့ၾက၊

ဒီတုန္းကေတာ့
ဒီသေဘာၤႀကီးဟာ
ဒီေရျပင္က်ယ္ႀကီးထဲ
ဒီလုိ နစ္ျမဳပ္သြားလိမ့္မယ္လုိ႔ မထင္ခဲ့ဘူး။

ကံၾကမၼာကရက္စက္တယ္
လူႏွစ္ေယာက္မွ ာ ပ်ဥ္ျပားတခ်ပ္ပဲေပးတယ္
လူႏွစ္ေယာက္မွ ာ ရွင္သန္ျခင္းတခုပဲေပးတယ္
ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္မွာ
တေယာက္ကုိတေယာက္က ထားရစ္ခဲ့ခုိင္းတယ္။

လက္ဆုပ္ကုိေျဖ
သြားခြင့္ေပးလုိက္ရေပါ့
မင္းနစ္သြားတဲ့ေရျပင္ႀကီးက နက္႐ွဳိင္းလြန္းလွ
မင္းအခ်စ္က ဒီထက္ပုိနက္႐ွဳိင္းတယ္
မင္းေပးခဲ့တဲ့ရွင္သန္မွဳနဲ႔အတူ
တဘ၀လုံးငါ့မွာနစ္ျမဳပ္ရေပအုန္းမယ္။

ဘယ္ေတာ့မွမနစ္ျမဳပ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔
ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့သူေတြ သတိထား
ေမ်ာေနတဲ့ေရခဲတုံးႀကီးေတြဆုိတာ
ေျမပုံအၫြဳန္းထဲမွာ မပါဘူး
ကံၾကမၼာနဲ႔သာတုိးမိရင္
တုိက္တန္းနစ္ႀကီးလည္းရင္ကြဲရတယ္။

ေဟာဒီေရေအာက္က
ႏြံဖုံး သံေခ်းတက္ ကုိယ္ထည္ႀကီးဟာ
တခါက မီးထိန္ထိန္လင္းခဲ့တဲ့
ေရေပၚဇာတ္ခုံႀကီးတခုံပါ
အခုေတာ့
ပုံျပင္ေတြေအးခဲေနတဲ့ေရျပင္က်ယ္ႀကီးထဲ
တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေလွာ္ခတ္သြားလာေနတာ
ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ပုေလြသံကေလး။ ။

္
ေရး.....ႏွင္းခါးမုိး